Als ouder ben je de meest belangrijke persoon in het leven van je kind. Jij kent je kind het langst van iedereen en jij voelt je kind het beste aan. Jij herkent het meest in je kind en je snapt het best waar bepaald gedrag vandaan komt. Doordat jouw kind jouw vlees en bloed is, kun jij bepaalde dingen plaatsen, die geen ander snapt.

Ik heb het geprobeerd

Toen ik net startte als leerkracht, was ik nog niet overtuigd van het bovenstaande. Met regelmaat vertelden ouders mij iets over hun kind en soms dacht ik: ‘Dat herken ik totaal niet.’ Omdat ik wel graag goed wilde samenwerken met ouders, besloot ik om uit te proberen wat de ouders zeiden. Zo zei de één: ‘Pak mijn kind maar flink aan hoor! Pas als hij straf ervaart, gaat hij naar je luisteren.’ En zo zei een ander: ‘Mijn kind heeft humor. Als alles serieus gaat in de klas, dan voelt hij zich ongelukkig. Als je hem af en toe de ruimte geeft om een grapje te maken, dan komt hij tot bloei.’ Bij kind 1 dacht ik in eerste instantie: ‘Die wordt thuis natuurlijk hard aangepakt en daarom helpt mijn positieve insteek niet meer.’ En bij kind 2 dacht ik: ‘Ruimte geven voor een grapje? Hij speelt de hele dag de clown in mijn klas waardoor ik aan lesgeven niet meer toekom. Ik wil hem juist begrenzen.’  Maar ik besloot het advies van de ouders op te volgen. Al was het alleen maar om daarna te kunnen zeggen: ‘Ik heb het geprobeerd. Maar helaas, het werkt niet.’

Jouw advies werkt

Toen leerling 1 de keer erna mijn les verstoorde, liet ik duidelijk weten wat de consequentie zou zijn als hij zich niet aan de regels hield. Bij de eerstvolgende grap van leerling 2, lachte ik hem hartelijk toe en gaf ik hem een knipoog, in plaats van hem terecht te wijzen. En wat gebeurde er? Beide leerlingen begonnen in de pauze en na schooltijd steeds meer praatjes met me te maken. Tijdens de les concentreerden ze zich beter en hielden ze zich beter aan de klassenafspraken. Ik kreeg een band met deze kinderen. Zonder het advies van de ouders was dit mij nooit gelukt.

Jij bent de informatiebron

Ik had niet lang nodig om als leerkracht te gaan geloven dat ouders het meestal wel bij het rechte eind hebben als het over hun kind gaat. Ik ging daardoor steeds meer waarde hechten aan informatie van ouders. Ik trok sneller bij hen aan de bel als ik mij zorgen maakte of me gewoonweg iets afvroeg over hun kind. Steeds opnieuw ervoer ik dat de zaken op hun plek vielen na een gesprekje met de ouders. Ik kreeg handvatten, snapte de achtergrond van het gedrag van een kind beter en ik kon in de klas op de juiste manier reageren.

Jij bent nodig

Als jouw kind het moeilijk heeft, op wat voor gebied dan ook, ben jij als ouder degene die het best kan helpen. Ik bedoel niet dat je als ouder alles moet weten, alles moet kunnen en alles moet oplossen. Maar jij bent een hele belangrijke schakel! Jij legt voor jouw kind de weg af naar de juiste hulp. En als de hulp die nodig is bij de leerkracht ligt, dan heeft die leerkracht eerst jou nodig. Jij kunt het signaal afgeven. Jij kunt vertellen waardoor jij denkt dat het komt dat je kind (bijvoorbeeld) buikpijn heeft. Jij kunt vertellen waar jij denkt dat de oplossing ligt. De leerkracht heeft jouw kind natuurlijk ook in beeld. De ideeën voor een oplossing kunnen jullie samen uitwisselen. De juf of meester kan het niet alleen. Jij bent nodig.

Lees ook: ‘Waarom je fantastisch bent als zeurmoeder!

Heb je na het lezen van dit blog nog vragen? Neem gerust contact op. Ik help jou en je kind graag blij door de basisschool!